Fikmin # Bajoangna Abah Sakam #
Ngaleut ngeungkeuy saanak oncu, nganteurkeun Abah Sakam ka Puskésmas.
Gugurupuh oncu nu lalaki néangan mantri, keur ngarawat akina nu perang
ngalawan panyakit. Geus dua poé Bah Sakam teu éling, koma lantaran teu
bisa muak.
Peuting mimiti di rumah sakit, kulawargana ngaraji. Nu besuk
piligenti daratang ngabantu du'a keur Abah. Ngan angger teu usik
leungeun-leungeun acan, komo muak mah. Rasa héman, nyaah ngagolontor
peuting harita ka Abah anu ngagolér lungsé na ranjang puskésmas. "Énjing
mah kedah dirujuk ka rumah sakit gedé! " Ceuk mantri.
Isukna geugeuraeun Abah didorong, pindah kana mobil ambulan. Inget
ceuk mantri, lamun taggal 18 Abah tacan muak baé, nyawana moal
katulungan. Ambulan dikebut satengah ngapung, cimata tingcurulung
gigireun Abah, du'a murudul binarung ingsreuk. Reg, ambulan eureun,
macét, kapegat nu ngaguruh, parawéy Agustusan ka alun-alunkeun. Nu di
jero mobil pasrah. "Hampura anak Bah!" nyium beuteung Abah. Simpé...
Barang sirineu detik-detik proklamasi ngahiung, "Brooot...!" Abah muak.
Gurinjal, ngacungkeun peureup, "MERDÉKA...!!!"
Fikmin # Oray #
Ieu bendu moal anggeus ditepikeun ku pangkur jeung durma. Dasar mah
Jasiman téh pahatu lalis, rai hiji-hijina cawéné, tilar dunya dipacok
oray, basa memener tuturus kacang. Kasaksian jasa, Jasiman teu tarima
laju gegebés. Satélok-télokeun mamarahan, jol jadi barangasan.
Kulantaran kitu, manehna terus guguru. Nelah jadi pawang.
Gep, ditéwak, kulitna dirurud, siki panona dicokélan, blewek
dihuapkeun, ” Podar dia!” Carékna kana oray. Simut amarah masih
meungkeut, giridig ka kebon, oray Kisi dina galengan, diteureuyan Kawas
Hindun ngadahar haté Hamzah. Datang ka leuweung, gok aya Naga. Teu loba
pikir, gajleng kana huluna, gérésél golok sa sapatna. Cor getih, bari
disik-sikan dagingna. Blewek deui sakeureut. Oray binasa ti alam dunya.
Wanci panonpoé deuk nyamuni, gogoléran di saung tengah sawah,
ngararasakeun kahareun, sabab amarahna pungkas lumampah. Anca-anca aya
anu ting pucunghul dina kulit sukuna, ngakebelan beuki ngarayap kana
tuur. Kulitna sisitan. Ti langit Heulang nyuruwuk ka saungkeun, doangna
keur kalaparan.
Fikmin # Seneb #
Poé anu kaburi mah Kulup lalanjung, teuin naon atuh anu nyocokan
haté, sur-ser teu pararuguh. Ngejat, kalah hanjat, nyingkah kalah
nyalukan. Kiwari mah kanyahoan yén Kulup téh nyaah. Moal saeutik ogé
robah pamadegan ka manéh Né, bogoh. Hayang babarengan, hayang salawasna
teu paanggang.
Nya Kulup gé apal, salian tembok anu nanjeur, ogé beh dituna aya
gawir pamisah asih urang. Kulup nyaho jasa, gararati keur meunangkeun
haté kolot manéh anu sangheuk maliré pamundut Kulup. Najan teu bisa
doang manuk ngaliwatan gawir nu cukup ku ngéplékeun jang-jang. Lahaola
deuk nékad.
Ja tisabarang kanyaah gumalantung dina haté, akal nganjangan,
ngajadi pecut keur nyiliksik cara, sangkan menangkeun kaheman kolot
manéh. Deuk miceun rasa inggis. Kulup deuk ngakan tarajé, ngarah suku
manjangan, pasti ngan saléngkah nganteurkeun rasa ditueun jurang. Éné
Kulup dugi. Kolot manéh téh lautan hampura ja. Naha pameunteu manéh bet
ceudeum? Naha Aya anu miheulaan ngakan tarajé? Ngomong atuh
bucitreuk!!!.
Fikmin # 1883 Tina Cai Panon Kulup#
Kulup teu jauh kaayaana jeung lampu téplok nu geus saateun minyak,
kakalicesan seuneuna, sanggeus babaraha poé anu kaburi, manéhna jeung
pajuang nu séjén babalicetan tina pélor nu rabeng di sakurilingna.
Pungkasna Orok Bantahan ngan nyésa manéhna doang, deungeuna geus galugur
jadi suhada.
Kadédéngékeun gorowokna sora harus jasa. Siksaan teu eureun, kocéakna ponuh ka juru-juru Tangsi nu nagog di sisi alun-alun Menés. Sanggeus ditalian, Kulup dikandar, ditaékeun kana mobil. Kapeurih teucan ereun barang karasa awakna dibalangkeun. Panutup panona dibuka, kucap-kiceup bangun lalanjung.
Angin ngagilisir mapai sakujuring awak, anu kiwari keur nyangsaya di basisir Carita. Kalakai jeung daun silih haréwos, laju araroyag kadoang arék nitipkeun tanaga. Sumangetna ngabebela deui, akar babatangan ditumbu-tumbu, laju dibelewerkeun meuntasan laut anu keur gegeduran ombakna. Krakatau katoél anca. Tapi ngamukna moal katadah ku taneuh nu diidek ku bangsa deungeun.
Kadédéngékeun gorowokna sora harus jasa. Siksaan teu eureun, kocéakna ponuh ka juru-juru Tangsi nu nagog di sisi alun-alun Menés. Sanggeus ditalian, Kulup dikandar, ditaékeun kana mobil. Kapeurih teucan ereun barang karasa awakna dibalangkeun. Panutup panona dibuka, kucap-kiceup bangun lalanjung.
Angin ngagilisir mapai sakujuring awak, anu kiwari keur nyangsaya di basisir Carita. Kalakai jeung daun silih haréwos, laju araroyag kadoang arék nitipkeun tanaga. Sumangetna ngabebela deui, akar babatangan ditumbu-tumbu, laju dibelewerkeun meuntasan laut anu keur gegeduran ombakna. Krakatau katoél anca. Tapi ngamukna moal katadah ku taneuh nu diidek ku bangsa deungeun.
Kamus mini:
Seneb : keheul, ambek.
Kulup : sebutan budak lalaki ( ujang)
Éné : enéng, sebutan ka awéwé
Buri : tukang (tukangeun)
Lalanjung : lalieur, pusing
Teuin : teuing
Jasa : pisan
Gararati : hararésé
Doang : siga, ciga
Ja : da
Deuk : édék, bade
Seneb : keheul, ambek.
Kulup : sebutan budak lalaki ( ujang)
Éné : enéng, sebutan ka awéwé
Buri : tukang (tukangeun)
Lalanjung : lalieur, pusing
Teuin : teuing
Jasa : pisan
Gararati : hararésé
Doang : siga, ciga
Ja : da
Deuk : édék, bade
